Το κατά λάθος σ΄αγαπώ σου

Ακόμα κι αν το διαβάσεις μέσα από ένα βιβλίο,
ακόμα κι αν μου διηγηθείς μια ιστορία και έχει μέσα αυτή τη λέξη...

Εγώ θα εξαφανίσω, κάθε τι που περικλύει αυτό το σ΄αγαπώ.
Θα σβήσω από τη μνήμη μου τις λέξεις γύρω του,
τις ανούσιες ιστορίες πίσω από αυτό,
τους τρίτους που το χάρηκαν

και θα το αφήσω μόνο του.

Κι ας μην είναι δικό μου.
Εγώ αυτό μονάχα λαχταρώ.

Μίλησα για εσένα

Μπήκα στο γραφείο και με περιμένε στη καρέκλα που ήταν απέναντι από τη δική μου. 

Κάθισα σταυρώνοντας με τη πρώτη ευκαιρία χέρια και πόδια, και ξεκίνησα να ξεδιπλώνω αυτά που ένιωθα για εσένα. 

Εσένα σε αγαπάω 

αλλά και σε μισώ.

Θα ήθελα να μου δινόταν η ευκαιρία να σε βάλω κάτω και να σου βουλώσω το στόμα για να μην πεις τίποτα πια που να με πληγώσει, όπως παλιά.

Να σου πω για τις φορές που με πλήγωνες και γελούσες εις βάρος μου.

Για τις φορές που φούντωνες κάτι μέσα μου, μα ήσουν τόσο δειλή για να το αντιμετωπίσεις.

Για όλες τις φορές που με φιλούσες, μα τα μάτια σου κοιτούσαν αλλού και δεν ήθελες εμένα.

Για τις στιγμές που άγγιζες άλλες, άλλους και σκορπιζόσουν σε σώματα άλλα, και σε άλλες αγκαλιές.

Γιατί εγώ σε αγάπησα, δεν ήμουν σαν αυτές.

Μα εσύ δεν μπορείς την πολλή αγάπη, είσαι φτιαγμένη από χιόνι, σε κάνει να λιώνεις και να εξαφανίζεσαι.

Εξαφανίσου λοιπόν από τη ζωή μου για να μπορέσω να βρω κι εγώ την ηρεμία μου μωρή καριόλα.

Ας μην υπήρχες!

.

Συγγνώμη για όσες φορές δε σε κοίταξα
Μα έριχνα το βλέμμα μου στο απέραντο της θάλασσας.

Τώρα πια καταλαβαίνω πως και χωρίς αυτή 

μπορεί να υπάρξει γαλήνη,

αρκεί να μη σκορπιστείς εσύ

ποτέ από τον κόσμο.

C.B

Φάση μιας μάχης

Είμαστε φάτσα με φάτσα
με τον εχθρό μου.
Ενα γραφείο μονάχα μας χωρίζει σα χαράκωμα ή σαν τάφος.
Πίσω απ΄τις αξιοπρεπείς μας μάσκες
από πολύ βαθιά ανεβαίνει και μας καίει το μίσος.
Και να που τούτη τη στιγμή,
τώρα που παίζεται η ζωή μου,
ανακαλύπτω στη μορφή του πως
θα μπορούσα να τον είχα αγαπήσει.
Να που τούτη τη στιγμή ανακαλύπτει στη μορφή μου
πως θα μπορούσε να με είχε αγαπήσει.

-Τίτος Πατρίκιος

Και η αμαρτία απέναντι

Τώρα πλέον,
είμαι σίγουρη
πως όποιο χέρι κι αν με χαϊδέψει με προθέσεις, όχι αθώες.

Όποιο στόμα μου μιλήσει, υγραίνοντας τα χείλη με μανία
κάνοντάς τα έτοιμα
να με γραπώσει.

Όποιο μυαλό με σκεφτεί για μια στιγμή
μονάχη και αδύναμη...

Ξέρω πως πλέον, εσύ θα είσαι εκείνος που κάνοντας τίποτα
θα με έχεις κερδίσει.
Ξέρω πως ακόμα και αν σταθείς απέναντί μου και κουνήσεις το δείκτη του χεριού σου
-πρωτού πάει η ώρα περασμένη-
θα έρθω σαν τυφώνας προς το μέρος σου
διώχνοντας ό,τι βρεθεί εμπρός μου.

για να με κοιτάξεις ξανά
και να σου χαμογελάσω όπως πρώτα.

C.B