Άσε με να αγγίξω με τα ακροδάκτυλά μου το πρόσωπό σου.
Ξέρω...
πως τα προηγούμενα χέρια ήταν άγρια, σκληρά,
έσκαψαν λακούβες πάνω σου.
Και έχεις τη ρυτίδα ανάμεσα στα φρύδια σου
να δείχνει σα στείρο ποτάμι.
Το προδίδει.
Άσε με να χωρίσω πάνω σου τη χρυσόσκονη από το χώμα.
Θα σ΄τα δείξω στις παλάμες μου
για να γυαλίσουν τα μάτια σου.
Μα, δε θα σε κοιτάω, μη τυφλωθώ,
Δε θα σε κοιτάω, μη ντραπώ.