Εσύ.

Ο Παράδεισος στη γη θα ήταν...

αν σου έμοιαζε ο κόσμος, έστω και λίγο.

C.B

Όταν με διαβάζεις

Όταν με διαβάζεις,

είναι σαν να με ξεγυμνώνεις.

Όταν με διαβάζεις,

είναι σαν να πιάνεις μία-μία τις λέξεις με τα χέρια σου,

τις ξεχωρίζεις με τα δάχτυλα σου,

τις καταπίνεις.

Όταν με διαβάζεις,

κάθεσαι στη πολυθρόνα με σταυρωμένα πόδια,
με αυστηρά χέρια.

Στέκομαι γυμνή μπροστά σου,

να δέχτω κάθε δυνατή σου σκέψη

κάθε τι που θα πεις

κάθε σου πράξη.

Όταν με διαβάζεις,

νιώθω ένα ανύμπορο πλάσμα, δωσμένο στα χέρια σου.

Μου ρούφας κάθε μου δύναμη, κάθε μου πνοή.

Και παύω να ζω,

παύω να ζω.

-C.B

Σαν παιδί

Σταμάτα. 

Με τα παιχνίδια, σαν παιδί,

που άλλωτε μου κάνεις.

Σταμάτα.

Μη σε πιάσω στα χέρια μου,

και πιέσω αυτά τα χείλη, 

με τα δικά μου.

Σ΄τα μουδιάσω.

Να μη μιλάς.

Να πάψεις να με παίζεις.

Και σαν παιδί, να σε αφήσω,

μονάχα, 

να ονειρεύεσαι.

-C.B