Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017

Μια ευχή

Πάλι με έπιασε...
Πάλι γαμώ την πουτάνα μου τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να δω τι κάνεις, που είσαι, αν είσαι ακόμα μαζί της...
Αν ανεβάζεις τα τραγούδια μας...
"...νιώθω την ανάγκη να σε δω... να ΄σουν τώρα θα ΄θελα εδώ..."
Πάλι θυμάμαι τις στιγμές μας.
Να σε γυρεύω στο πάρκο κλαίγοντας με το ψεύτικο τσιγάρο στο χέρι, αυτό που ήταν αφορμή να το στρίψω για να με δεις.
Γαμώ το!
Την τελευταία φορά που έγραψα για εσένα, ευχόμουν να σε δω... ευχόμουν, Θεέ μου, να γίνει κάτι και να σε δω, έστω και για λίγο.
Και συνέβη...
Μια ευχή...
Ας ξαναγίνει αυτό που θέλω...
Λένε ότι ό,τι ποθείς πολύ θα το έχεις, κι εγώ εκεί ποντάρω.
Έχω πολύ δύναμη μέσα μου που νιώθω θα σε τραβήξει σα μαγνήτης στο πεδίο μου.
Ξέρεις ότι σε σκέφτομαι, το ξέρεις καλά.
Ξέρεις ότι δεν είναι για ΄σενα αυτή...
Δεν είναι...
Έχουμε πολλά κοινά εμείς οι δύο, δεν γίνεται οι δρόμοι μας να είναι χωριστά... Θα το καταλάβεις αυτό, εύχομαι πριν να είναι αργα...
Τα όμορφα κορμιά σας κρατάνε, αλλά ξεχνάτε τις καρδιές που σας αγάπησαν με όλο τους το "είναι"...
Ξεχνάς πολλά...
Γνωρίζω δεν είστε καλά, δεν μπορεί να είστε ρε γαμώ το! Δεν μπορεί! Δεν μπορεί!!!!
Γαμώ το!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου