Όταν σου αρέσει να μένεις μόνος.

Αλλά δεν μπορείς επειδή πιστεύεις πως είσαι τόσο αδύναμος που μετά βίας γυρίζεις τις σελίδες του αγαπημένου σου μυθιστορήματος για να διαβάσεις τη συνέχεια (κι ας μη σε συναρπάζει τόσο).

Μετά βίας αλλάζεις το τραγούδι που σου έχει ζαλίσει τα αυτιά να παίζει τόση ώρα στην επανάληψη.

Μετά βίας λες "ΟΧΙ" σε κάτι που δεν σε εκφράζει. Μόνο επειδή με τη διαφωνία σου θα συνεχιστεί η ουρά από τις λέξεις.

Μετά βίας ξυπνάς το πρωί, επειδή δεν θέλεις να δεις τον ήλιο, σε τυφλώνει... βλέπεις... 

Μετά βίας γράφεις.

Η ψυχή σου, νιώθεις σαν να έχει γεράσει και το μόνο που θα σε κάνει χαρούμενο είναι να βγεις και να κουλουριαστείς κάτω... Κατάχαμα... να κοιτάζεις περαστικούς και να κουτσομπολεύεις από μέσα σου ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ έχουν εκείνοι παραπάνω από εσένα και είναι χαρούμενοι;

Θέλεις να σπάσεις κάτι... Τι να σπάσεις; Το κεφάλι σου; 

Μετά βίας, λοιπόν, όλα σε αυτή τη ζωή... Για τι;

Για να κάθεσαι εσύ τώρα και να διαβάζεις την "ιστορία" ενός ψυχάκια.

Ο οποίος τυχαίνει να είμαι εγώ.

Αφού με διάβασες τώρα, άκουσέ με λοιπόν: https://www.youtube.com/watch?v=V4MSRwaJtqc

-C.B