Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Αφιέρωση

Αρνούμαι να πιστέψω πως όλα αυτά που μου είχεις πει είναι αλήθεια.

Αρνούμαι να πιστέψω πως οι στιγμές που περάσαμε μαζί ήταν ένα τίποτα.
Αρνούμαι να πιστέψω πως είσαι όντως, κι εσύ, όπως όλες οι άλλες...
Με κάνεις να πιστεύω πως δεν διαφέρεις σε τίποτα από αυτές.
Δεν μπορώ να πιστέψω πως ένας άνθρωπος που σου λέει πως σε αγαπάει και βλέπεις την αγάπη να καθρεφτίζεται στα μάτια του, να φεύγει και να γλιστράει ανάμεσα στο χάος, το σορό, έτσι όπως γλιστρούσαν και τα λόγια της από τα χείλη της λέγοντάς μου πράγματα που ποτε κανένας άλλος δεν μου έχει πει.
Λυπαμαι που είσαι τέτοιος άνθρωπος.
Λυπάμαι που εξαφανίστηκες και χάθηκες.
Στεναχωριέμαι που η ψυχή σου πότε δε θα βρει λύτρωση και πως πάντα θα περιπλανιέσαι σαν σκιά ανάμεσα σε εκείνους.
Γίνε επιτέλους ο άνθρωπος που έβλεπα όταν χαμογελούσες και τα μάτια σου ξεχείλιζαν από χαρά.
Γίνε για μία μόνο στιγμή εκείνη η κοπέλα που δεν έχει κάτι να κρύψει από τον απέναντί της και θα δώσει ό,τι νιώθει, χωρίς να σκέφτεται το μετά.
Μην απομακρύνεσαι από τους ανθρώπους που ΣΕ ΑΓΑΠΑΝΕ με όλο τους το είναι.
Αυτόι είναι που θα σε βοηθήσουν και θα είναι δίπλα σου σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Απομακρύνσου από αυτούς που δεν βλέπουν το τι αξίζεις. Που δεν μπορούν να δουν βαθιά μέσα στα μάτια σου και να αντικρίσουν εκείνο το κορίτσι που έβλεπα εγώ. Δεν μπορούν να καταλάβουν το τι είσαι. 
Μακάρι να βρεις τη χαρά εκεί που πας.
Εύχομαι αυτά που έχεις τώρα να σου αρκούν και να μην θέλεις άλλα.
Λυπάμαι και πάλι για όλα. 
Nobody cares if you die, because you're already dead.

1 σχόλιο: