Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

I am here babe...

Και ναι! Να 'μαι λοιπόν... Και πάλι εδώωω. Επειδή εσύ το ζήτησες και επειδή και εγώ συμφώνησα. Γιατί ξέρεις, εδώ μέσα τελίκα αποφάσισα να γράφω ο,τιδήποτε με βαραίνει. Τις στιγμές που δεν μπορώ να σε εχω δίπλα μου, θα γράφω εδώ. Οπότε πάνω κάτω θα ξέρεις πότε θα μπαίνω. :)
Έλειπα... Το ξέρω, και γενικώς πάντα λείπω από όλους και από όλα. Όχι γιατί θέλω, αλλά γιατί μ' αρέσει. Μ' αρέσει να είμαι στον κόσμο μου. Έκει που μόνο εγώ με αναγνωρίζω και εκεί που μόνο εσύ με καταλαβαίνεις. Μάλλον δεν είναι ωρα ετούτη για να γράψω κάτι, γιατί δεν ξέρω... είμαι τόσο φορτησμένη που γράφω λίγο από όλα. Ως αποτέλεσμα να μην με καταλαβαίνεις. Μαα... τι λέω; εσύ; Εσύ πάντα με καταλαβαίνεις! Να με συγχωρείς, ήθελα να μείνω για λίγο μόνη.
Yours, Caramel.

4 σχόλια:

  1. Σε καταλαβαίνω πάντα, ίσως από ένστικτο ή ίσως γιατί δε μπορώ να κάνω αλλιώς.

    Θυμήσου ότι οι άνθρωποι δεν είναι ανοιχτά βιβλία. Είναι πάντα βιβλία κλειστά ώσπου να θελήσει κάποιος να διαβάσει την ψυχή τους.

    Έλειπες... μα αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό, γιατί είσαι εδώ όταν σε σκέφτομαι, και άρα δεν λείπεις ποτέ στ' αλήθεια.

    Θέλω να αφήσω τα πράγματα να κυλήσουν. Θέλω να σου πω πολλά και περίπλοκα μα δεν έχω το θάρρος, κι αν το είχα δεν θα ήξερα από που να αρχίσω.

    Ξέρω πως είσαι μπερδεμένη. Τις περισσότερες φορές δεν ξέρεις τι θέλεις, δεν ξέρεις τι να κάνεις, δεν ξέρεις ποιό είναι το σωστό.

    Εγώ είμαι εδώ για σένα.
    ΠΑΝΤΑ.

    Και δε θα αφήσω κανέναν να σε πληγώσει, όπως δεν άφησα κανέναν μέχρι τώρα.
    Σε προσέχω, σε προστατεύω, σε κάνω να νιώθεις καλά.
    ΠΑΝΤΑ.

    Δεν αναρωτιέσαι γιατί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όχι δεν αναρωτιέμαι το γιατί. Γιατί το ξέρω.
    Σε ευχαριστώ για ΟΛΑ! Για τα πάντα! Μα κυρίως που σε έχω δίπλα μου.
    Όντος πολλές φορές μπερδεύομαι, γιατί δεν περνάω αρκετή ώρα με τον εαυτό μου όπως είπες και εσύ, μα... έτσι είμαι και δεν μπορώ να αλλάξω, ή μάλλον δεν θέλω. Μπορεί να μ' αρέσει να "βασανίζομαι".
    Τι να πω...

    <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νομίζεις ότι ξέρεις τη ζωή, μικρή μου.
    Φοβάμαι να το πιστέψω.

    Μπερδεύεσαι γιατί φοβάσαι το να μην είσαι μπερδεμένη.
    Φοβάσα γιατί ξέρεις ότι μπλέκεις με πράγματα δύσκολα.

    Δε σε κατηγορώ. Δε σου θυμώνω. πώς θα μπορούσα;;

    Λες πως σου αρέσει να βασανίζεσαι.

    ...Μικρή μου... εμένα δε μου αρέσει να βασανίζεσαι.

    Για το αν βασανίζομαι εγώ, απ'την άλλη, ποτέ να μην αναρωτηθείς.
    Δική μου δουλειά.

    Να προσέχεις.
    Και να χαμογελάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φοβάμαι, ναι.

    Και ξέρεις γιατί, γιατί κάνω τα πάντα για να έχω ή για να κρατήσω αυτό που θέλω απεγνωσμένα, και έτσι τα κάνω θάλασσα... Βασανίζομαι, γιατί δεν ξέρω.

    Το ένα φέρνει το άλλο και όλα αυτά αναιρούνται μόνο με την υπαρξή σου.

    Έχεις κατακτίσει ένα μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μου.
    Πράγμα που ποτέ κανείς δεν το είχε κατορθώσει.

    Ποτέ δεν θα βγεις από μέσα μου.
    Εκεί θα ζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή